Voetjevrijen met jezelf of met een ander is een prettige bezigheid. Evenals vingers en lippen nemen tenen een groot deel van het tactiele gebied in de hersenen in beslag en zijn dan ook heel gevoelig.
Maar je kunt natuurlijk ook voetjevechten met jezelf. Je bent toeschouwer, speler en scheidsrechter tegelijkertijd. De emoties van het winnen en verliezen gaan door je heen. Of neem je genoegen met onbeslist? Vecht je van voet tot voet, teen tot teen of gooi je alle tenen in de strijd.
Je voelt als het ware ook wat de ander voelt bij het teentjelichten of bij een harde attack. Je bent in tweestrijd met jezelf maar ook weer niet... Ook goed voor de doorbloeding en je beenspieren.
Doe ook aan goede kopzorg . Want wordt niet alles wat je denkt en doet vanuit je hoofd geregeld ?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten