Neusademen en reukzin

Onze neus is een chemisch zintuiglijk wonder. Ruik eens aan je hand en voel tegelijkertijd je warme levensadem. Voel je hoe je ademt.?

Neusademen met je middenrif, een flinke spier tussen borst en buik , is het beste. Door deze goed te bewegen wordt de schone lucht via je holten diep in de longen gezogen, waar de zuurstof worden afgegeven en de vuile lucht weer wordt opgenomen en uitgeademd. Ook wordt dan het vocht uit de longen weer verwijderd. Je kunt zo ook beter geuren waarnemen.


De wisselende neusademhaling harmoniseert het hele zenuwstelsel en brengt de activiteit van de beide hersenhelften in balans. Elke twee uur gaat de hersenactiviteit van de ene hersenhelft naar de andere. Op het moment  dat we vrijer ademen door het rechterneusgat is de linker hersenhelft actiever. Als het linker neusgat daarentegen meer open staat, is de rechter hersenhelft actiever.

Doordat de ademhaling steeds van kant wisselt komen de energiestromen in het lichaam in balans.
Balans tussen rechts en links in energie , tussen linker-en rechter hersenhelft en balans tussen actie en rust.

Het ruiken van je lichaamseigen geur voegt nog een extra dimensie toe van vertrouwen.

De reukzin is een “ oerzintuig ” en speelt een grote rol bij elementaire behoeften als ademhalen, eten, drinken en sex.

In de bekleding bovenin beide neusholtes, het reukepitheel, liggen miljoenen reukcellen die elk één ontvanger, die we receptor noemen, bezitten. Er zijn ongeveer duizend verschillende typen receptoren die met hun reukharen de geurmoleculen opvangen.

Wij kunnen vele duizenden geuren herkennen omdat een geurmolecule,het kleinste deeltje met de eigenschap van een geur, meerdere typen receptoren kan prikkelen.

De geur arriveert vervolgens in het emotionele deel van het limbische systeem, het oudste deel van de hersen dat betrokken is bij emotie, motivatie en genot, waarna het doorgestuurd wordt naar de denkende delen.

Dit in tegenstelling tot zintuigen als visus en gehoor, die via een lang en ingewikkeld zenuwsysteem informatie doorgeven aan de hersenen.

De prikkels van alle andere zintuigen worden eerst voorverwerkt door de cortex voor we ze waarnemen. De cortex kan signalen afzwakken of zelfs wegcensureren. Maar geur wordt direct waargenomen.

De visus en het gehoor worden wel aangeduid als “ hogere zintuigen ”, terwijl de reuk-en tastzin “ lagere zintuigen ” worden genoemd.

De geur van vers gemaaid gras kan je een fijn gevoel geven, de geur van brand waarschuwt je voor gevaar. Vaak ben je je er niet bewust van hoe sterk je neus werkt, totdat je verkouden bent.

Geuren roepen moeiteloos oude herinneringen op. Geuren brengen je sneller terug naar herinneringen uit het verleden dan andere prikkels, zoals beeld en geluid.

We communiceren met geuren. Ook als je je zonder aanwijsbare reden aangetrokken voelt tot iemand , kan dat met geur te maken hebben.

Wanneer een geur geassocieerd wordt met een bepaalde emotie, dan wordt de waardering voor die geur gewijzigd om aan die associatie te beantwoorden.

Maar ook individuele genetische verschillen kunnen een rol spelen bij de emotionele reactie op geuren.